Jack London Beyaz Diş 14. Bölüm (KITLIK)

https://www.youtube.com/watch?v=Vrd53pneOJU Jack London Beyaz Diş 14. Bölüm (KITLIK) Gri Kunduz’un uzun yolculuğu son bulduğunda baharın eli kulağındaydı. Eski köylerine geri dönüp de Mit-sah boynundaki ipi çözdüğünde Beyaz Diş bir yaşına basmıştı. Aylardan nisandı. Beyaz Diş henüz iyice gelişip serpilmemişti ama Liplip’ten sonra kendi akranlarının en büyüğüydü. Anası babası gibi uzun boylu ve güçlüydü. Ne kadar yetişkin köpek varsa daha şimdiden boy ölçüşebilecek duruma gelmişti onlarla. Ama biraz daha semirmesi gerekiyordu. Bedeni çelimsiz ve kuru olmasına karşın dayanıklıydı. Kurtlara özgü tipik boz renkli tüyleri vardı. Dış görünüşüyle de tam bir kurttu o. Anası Kiche’den az buçuk köpek kanı geçmişti ama, bu onu bedensel yapısı açısından değil de zihinsel gelişimi açısından etkilemişti. Köyde aylak aylak dolaşırken, çıktığı uzun yolculuk öncesinden tanıdığı insanları neşe içinde seyrediyordu. Sonra köpeklere baktı. Bu arada yavru köpekler de kendisi gibi gelişip büyümüştü. Yaşlı köpekleri eskisi kadar korkunç bulmuyordu şimdi. Artık onlardan pek korkmuyor, aralarında kendisini de şaşırtan rahat bir güvenle dolaşıyordu. (Devamı Yayında ) İnsanoğlunu saran ölüm korkusunun, açlıktan yolcuların birbirini yemek için fırsat kollayıp , besledikleri köpekleri yemek durumunda kaldığı akıl almaz serüven devam ediyor, tüyleriniz ürperebilir . Keyifli Dinlemeler. Jack London White Fang Episode 14 (Famine) Spring was just around the corner when Gray Beaver's long journey came to an end. White Fang had turned one year old when he returned to their old village and Mit-sah untied the rope around his neck. It was April. White Fang was not yet fully developed, but after Liplip it was the largest of his peers. His mother was tall and strong like his father. He was already able to keep up with as many adult dogs as there were. But she needed to get a little fatter. Although his body was weak and dry, he was resilient. He had the typical gray wolf fur. He was a wolf in appearance. He had passed a little dog blood from his mother Kiche, but this had affected him not in terms of his physical structure but in terms of his mental development. While he was loitering in the village, he was watching the people he knew before his long journey with joy. Then he looked at the dogs. Meanwhile, the puppies had developed and grown like him. He didn't find old dogs as scary as he used to be. He was no longer so afraid of them, walking among them with a comfortable confidence that surprised him as well. (Continued on Air) The unbelievable adventure of the fear of death surrounding human beings, in which the starving passengers have to wait for an opportunity to eat each other and eat the dogs they feed, continues, you may shudder. Enjoyable Listening.